The gradual realization by Günter Schilder of his monumental series Monumenta Cartographica Neerlandica is dealt with here, on the basis of interviews with the author. At an early date its aims were established as: the unveiling and inventory of the map and atlas production in Amsterdam in the late sixteenth and early seventeenth centuries, focusing on the Dutch participation in the early geographical discoveries, and the conservation, restoration and the production of facsimiles of those maps in order to safeguard this material for the future. The selection of the material is accounted for, both regarding the publishers and authors and the selection of map types. Input by three different publishing houses (Israel, Canaletto and Hes & De Graaf) during this project is indicated as well. The series was completed by volume IX. To improve access to the whole series a general index of personal names, maps by region and a dozen thematic subjects covered by all nine volumes has been compiled.

Peter Hall’s analysis of the Dutch Randstad, in his The World Cities (London: Weidenfeld & Nicolson, 1966), generated the archetype of the polycentric urban region (PUR). Although influential, Hall primarily amplified 1950s’ Dutch planning discourse. This paper analyses the PUR’s genesis, discussing the economic modernization of the 1950s and the preceding decades of crisis and war. By temporalizing Gieryn’s truth-spot theory, the paper constructs a prehistory of the PUR through the biographical trajectories of Dutch geography and planning pioneers Louis van Vuuren, Willem Steigenga, Christiaan van Paassen and Gerrit Jan van den Berg. Planning the PUR is recast as a gentle modernization strategy, signalling new interpretations of polycentricity’s contemporary utility.

More than the natural sciences, geography was and is a field of scholarship that is bound to a country and a linguistic area. Geography’s dependence on diverse national contexts explains why nothing much is ever written about the history of the field: geography is “a form of situated knowledge” (Livingstone 2000, 7) and “has meant different things to different people in different places” (Livingstone 1992, 28; cf. Heslinga 1978a and Taylor 1996).

Walcheren en de Wadden, buitenplaatsen en schuttershoven, bierbrouwerijen en bruinkoolgroeven: cultuurlandschappen blijven fascineren. In 'Het landschap beschreven' geven 32 bijdragen samen een beeld van het brede werkterrein van de historische geografie. De auteurs, zelf historisch-geograaf of onderzoeker uit een aanpalend vakgebied zoals de archeologie en de architectuur- en landschapsgeschiedenis, schreven over de ontwikkeling van dorpen en steden, over historische infrastructuur, over bossen en buitenplaatsen, over het landschap als erfgoed en over de verbeelding van het landschap in de kunst. 'Het landschap beschreven' is een zeer gevarieerd en rijk geïllustreerd boek voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van het landschap en de historische geografie - van Nederland en daarbuiten. Het boek is aangeboden aan historisch-geograaf Hans Renes bij zijn afscheid als universitair docent aan de Universiteit Utrecht en hoogleraar Erfgoed en Ruimte aan de Vrije Universiteit Amsterdam. De variatie aan onderwerpen in dit boek reflecteert Hans' brede interesse en zijn uitgebreide oeuvre.